Wordt Alexander De Croo de Houdini van de Wetstraat, de ultieme ontsnappingskoning? Het is de vraag die nu rond de campagne van Open Vld hangt. Want één week voor de verkiezingen probeert de zittende premier het onmogelijke, nog nooit voorgedaan door voorgangers in de Zestien: als premier de eigen coalitie afvallen en een nieuwe combinatie naar voren schuiven. Open Vld mikt tegenwoordig openlijk op een nieuwe centrumrechtse regering, weg van Vivaldi, terug richting de Zweedse combinatie, met N-VA. "Elk moment heeft zijn coalitie nodig", stelde De Croo in de VRT-studio’s in een debat met Oost-Vlaamse kopstukken, waarbij hij letterlijk en figuurlijk zijn eigen vicepremier Petra De Sutter (Groen) bedankte voor bewezen diensten. Het leidde tot forse reacties aan de debattafel: "Twee weken voor de verkiezingen laat je de verdediging van die regering vallen? Own it with pride. Sorry, maar gij zijt Vivaldi," sneerde Vooruit-kopstuk Conner Rousseau. In zowat heel de Wetstraat heeft men grote vragen: wat hoopt De Croo te bereiken met zo’n bocht? "Paniek in de tent zeker," is de analyse bij andere partijhoofdkwartieren. "Dit is een wanhoopspoging, niet meer of minder," gromt een kopstuk van de eigen Open Vld.

In het nieuws: "Toen het erop aankwam om uw post als premier te krijgen, waren de socialisten wél goed genoeg, en nu laat je je team in de steek?"

De details: Een debat tussen een aantal sleutelfiguren van de federale coalitie toont vooral hoe die echt genadeloos uiteenrafelt. Een week voor de verkiezingen wil zelfs premier De Croo het niet meer verdedigen, tot consternatie van zijn partners bij Groen en Vooruit.

• Elio Di Rupo (PS) deed het in 2014, ook al was zijn coalitie misschien ‘te rechts’ voor de eigen partij. Guy Verhofstadt (Open Vld) deed het met de moed der wanhoop in 2007 met Paars II, ook al schuurde het op het eind met de socialisten: hij bleef zijn coalitie tot het bittere eind verdedigen. En ook Yves Leterme (cd&v) en Charles Michel (MR), die elk hun coalitie voortijdig zagen sneuvelen, probeerden met hand en tand toch het regeringswerk en de koers die onder hun premierschap was uitgezet te verdedigen. Iets anders kon gewoon niet, in de campagne.

• Niet zo voor de huidige premier De Croo. "Elk moment heeft zijn passende coalitie. Ik bedank u en ik bedank Petra De Sutter voor de goede samenwerking. Maar nu heeft het land nood aan iets anders," stelde hij een beetje bot tegen de vertegenwoordigers van Vooruit en Groen aan tafel in de Zevende Dag: Rousseau en De Sutter.

• Die bocht zelf is ondertussen exact één week oud: vorige zondag in een duel met Bart De Wever in de VTM-studio’s kreeg die laatste zowaar een aanbod, "ik wil met u samenwerken," zo klonk het. Daarbij bood De Croo ineens een “centrumrechtse regering” aan, een soort Zweeds-plus, want Open Vld, MR, cd&v en N-VA, aangevuld met dan Les Engagés. Met één voorwaarde: "Dan moet u wel uw communautaire fantasieën opgeven," kreeg De Wever te horen.

Hard tegen onzacht: In Oost-Vlaanderen is het echt een clash der titanen. En die vechten over de legacy van Vivaldi.

Subscribe to W16 Plus to read the rest.