“Wereld van verschil met Jambon”: Diependaele vloert vurig de oppositie en bouwt aan credibiliteit in eigen ploeg

En plots was er een meerderheid, voelbaar en zichtbaar, in het Vlaams Parlement. Want na de tussenkomsten van elke fractie kwam de minister-president zelf op het veld, scoorde hij vlotjes, tackelde hij de oppositie spectaculair en dribbelde hij plots wél met woorden. Ineens rolde het applaus wél van de banken van de meerderheid, nog het meest bij Vooruit en N-VA, de twee partijen die tegelijk zelf het meest bestookt werden door de oppositie. De opluchting was meteen groot: deze coalitie snakte naar een signaal dat het meer dan een boekhoudersregering zou gaan worden, dat het na Jambon I iets anders zou worden. En toen kwam Matthias Diependaele, met lef en bravoure. Zelfs bij Vooruit gaf men het grif toe: “Dit is een wereld van verschil met voorganger Jan Jambon (N-VA).” Na negen uur debat heeft de nieuwe Vlaamse regering zo makkelijk het vertrouwen gekregen van het Vlaams Parlement. Voor cd&v dook ook in het debat wel meteen de fundamentele vraag op voor de volgende vijf jaar: welke plek is er voor hen in deze ploeg, geprangd tussen links en rechts als kleinste broertje?

In het nieuws: Diependaele overtuigt vooral vriend.

De details: Elke nieuwe regering heeft wittebroodsweken. Als oppositie meteen proberen de match te winnen, is quasi onmogelijk bij een debat over een regeringsverklaring. Maar Diependaele deed meer dan winnen. Hij overtuigde vooral de eigen rangen, die van de meerderheid, met een verbaal ijzersterke prestatie. En dat was nodig.

• Woensdagmiddag, iets na tweeën, hield de nieuwe Vlaamse meerderheid de adem in. Zou er, na de toch heel bleke prestatie van de minister-president maandag, nu toch een ander beeld gezet worden? Zou Diependaele vuur in eigen rangen krijgen en eindelijk reden geven tot overtuigend applaus?

• In het Vlaams Parlement was het alvast wat wennen: Open Vld zit voortaan in de oppositie, maar in het halfrond zetelen ze fysiek nog steeds tussen wat nu meerderheidspartijen Vooruit en cd&v zijn. Dat gaf een wat chaotisch beeld: normaal gezien verwisselen Vooruit en Open Vld nog van plek, zodat oppositie en meerderheid straks ook letterlijk samen hokken.

• De fractieleiders van de oppositie begonnen met elk een salvo. Zoals voorspeld verdeelde men daarbij netjes de flanken om op aan te vallen: Vlaams Belang ging helemaal door op N-VA, PVDA hakte in op Vooruit.

• Chris Janssens (Vlaams Belang), ondertussen zelf al meer dan 10 jaar fractieleider, koos voor de meest harde stijl om Diependaele en co onder vuur te nemen. “De N-VA-onderhandelaars hebben blijkbaar collectief een Ben Weytske gedaan: de broek niet enkel tot op de enkels laten zakken, maar de broek helemaal uitgedaan om toch maar een regering te kunnen vormen.(...) Rousseau lacht jullie gewoon uit met zijn volle 13 procent van de stemmen. Dankzij jullie, dankzij de N-VA, zal die narcistische socialist over de toekomst van Vlaanderen beslissen.”

• Jos D’Haese (PVDA) zag het helemaal anders: “Ik vraag me oprecht af, beste collega’s, waarom die onderhandelingen zo lang hebben moeten duren als dit het resultaat is. Er was ons een raketijsje beloofd: geel, rood, oranje. Ik zie vooral een citroensorbetje: knalgeel en ijskoud.”

• Tegelijk zochten ook Groen en Open Vld naar de juiste toon en stijl om op hun beurt in te beuken op Diependaele I.

• Groen deed het een beetje als een schoolmeester: fractieleider Mieke Schauvliege (Groen) had ‘een cadeautje’ bij voor Diependaele, het boek De meeste mensen deugen, van Rutger Bregman. “Het beschrijft dat nagenoeg iedereen het echt goed bedoelt, dat mensen fundamenteel goed zijn. Maar dat vertrouwen lees ik totaal niet in dit regeerakkoord. Dat wantrouwen is ook niet nieuw. Het past perfect in de rechts-identitaire ideologie van de vorige Vlaamse Regering.”

• Met Tom Ongena (Open Vld) stond er een fractieleider die als voorzitter zijn partij op 9 juni nog naar een fikse nederlaag leidde, en ook hij zocht duidelijk naar de juiste toon en stijl. Heel opvallend begon hij zijn tussenkomst door het Waals regeerakkoord te loven, dat 1,5 miljard euro lastenverlaging belooft, geen enkele verhoging en een kleinere overheid. “In vergelijking daarmee is jullie akkoord slappe koffie.”

• Op een bepaald moment zocht Ongena ook expliciet de jongerentaal, wat een heel geforceerd moment opleverde: “Als mijn tienerkinderen dit akkoord zouden lezen, dan zouden ze zeggen om te stoppen met ‘yappen’. Weet u wat yappen is? Zo weinig mogelijk informatie geven, zo weinig mogelijk zeggen met zoveel mogelijk woorden. Dit akkoord, minister-president, is yappen.”

• Over het afschaffen van de jobbonus, een stokpaardje van Open Vld in de vorige regering, ging Ongena op dezelfde stijl door: “Ik richt ik me met veel plezier tot de collega's van de N-VA. How dare you? Hoe durven jullie dat te doen? Jullie belofte was toch: ‘Het verschil tussen werken en niet werken moet minstens 500 euro per maand zijn’? En zeg me ook niet dat u het op federaal niveau gaat doen. Zeg me dat niet, niet hier, niet in het Vlaams Parlement, niet met die fiere Vlaamse Leeuw met zijn rode nagels hier op het tapijt gegraveerd.”

De replieken van Diependaele: Een salvo aan rake schoten.

Subscribe to W16 Plus to read the rest.