Het rangeerstation waar straks zowat iedereen moet langs passeren: alles wijst erop dat die rol straks voor Maxime Prévot is weggelegd. De 46-jarige burgemeester van Namen wist de voormalige Franstalige christendemocraten van het cdH (voorheen de PSC) om te toveren tot de frisse ‘Les Engagés’ en is op weg naar een monsterzege in Franstalig België. Maar vooral: zijn partij ligt netjes midden in het bed en kan zowel naar links als naar rechts rollen. Want het moet gezegd: hij onderhoudt goede relaties met de linkerflank, zijnde Paul Magnette (PS) en Jean-Marc Nollet (Ecolo), maar evengoed is de deur naar rechts, met Georges-Louis Bouchez (MR) en Sammy Mahdi (cd&v), mooi opengezet. En zelfs met de N-VA sluit hij niets uit. De ideale man voor het Paleis om straks aan zet te komen. Zelf heeft hij wel de ambitie daartoe.

In het nieuws: Eén week tot de verkiezingen. Maar wat erna?

De details: De extremen winnen de verkiezingen, zo lijkt nu al beslist. Alleen: koning Filip kan onmogelijk iemand van Vlaams Belang of PVDA aan zet brengen, dat lijkt drie bruggen te ver. En dus is het zoeken naar een ‘winnaar’ die wel aanvaardbaar is voor allen. Prévot houdt uitstekende kaarten in handen.

• Zijn kledingstijl, met hagelwitte baskets en opvallend kleurige hemden, is nog niet helemaal aangepast aan de rol die Prévot straks moet gaan spelen op het federale niveau. Het is ook allerminst de vestimentaire aanpak die destijds pakweg Charles-Ferdinand Nothomb of Gérard Deprez hanteerde, twee voormalige kopstukken van de wat stoffige PSC, vol met stamboek-politici wiens voorgangers België nog mee hadden gesticht. 

• Maar Prévot is een nieuwe wind, midden in het centrum van het Franstalige politieke landschap. Daar heeft hij ook doelbewust hard voor geknokt. Niet toevallig parkeerde hij in 2019 zijn partij, toen nog het cdH, radicaal aan de kant. Mathematisch konden ze een Waalse regering vormen, met de PS en zonder de MR, maar Prévot weigerde. Evengoed wilde hij er federaal niet in: oppositie was de enige optie, zo geloofde hij.

• De relatief jonge burgemeester van Namen wilde absoluut de fout vermijden die zijn voorgangers, de illustere Joëlle Milquet en de stugger Ardeen Benoît Lutgen, wél gemaakt hadden. Zij transformeerden de oude PSC in het ‘nieuwe’ cdH, maar tegelijk bleef het in essentie een machtspartij, die telkens als aanhangwagentje van de grote PS in coalities marcheerde. 

• En erger: nadat Lutgen behoorlijk impulsief in 2017 bovendien die PS loosde in de Waalse regering, en plots nog 2 jaar met de MR een meerderheid vormde, kwam er naast de kwalijke geur van de ‘postjespartij’ nog het etiket ‘onbetrouwbaar’ bij. Zowel het merk cdH als de kopstukken van toen, met Milquet die bovendien kampte met een gerechtelijk onderzoek, bleken onherstelbaar beschadigd.

• Enter dus Prévot in 2019, die zichzelf een aantal jaar de tijd gaf om de partij te transformeren naar het nieuwe ‘Les Engagés’, inclusief een nieuwe kleur: appelblauwzeegroen, in plaats van het klassieke oranje, verbonden met christendemocraten in België. Straks op 9 juni moet blijken of dat gelukt is, maar de peilingen zetten hem alvast op monsterwinst: in Wallonië zijn cijfers tot 18 procent van de stemmen mogelijk, een verdubbeling van de score, en plots zouden ze dan een ‘grote partij’ zijn.

• En dat doet Prévot met een programma dat opvallend gelaagd ineen zit: niet uitgesproken links of rechts. Bovendien koketteert de man uit Namen daar ook mee: “Le courage de la nuance” is zijn uitgesproken slogan voor de kiezer, de moed van de nuance. Zeker in de polarisatie in Franstalig België, met figuren zoals Magnette en Bouchez die systematisch de aanval en de polemiek zoeken, is daar blijkbaar een electorale markt voor.

Subscribe to W16 Plus to read the rest.